नक्षत्रांचे देणे ३३

 

‘आज्जो आणि मिस्टर सावंत यांनाही मैथिली तितकीशी आवडत नव्हती. त्यामुळे ते दोघेही काहीही बोलले नाहीत. आता मैथिलीशी तसाही त्याचा काहीही संबंध नव्हता. तिचे खरे रूप सगळ्यांच्या समोर आलेले होते. तरीही  मैथिली शुद्धीवर आल्यावर माझ्या आयुष्यात वादळ येईल, असे घरच्यांना का वाटते? याचेच क्षितिजला नवल वाटत होते.  'यापुढे कोणताही निर्णय आम्हा दोघांना विचारल्याशिवाय घेत जाऊ नका.' असे क्षितिजने घरच्यांना बजावले होते. या विषयी भूमीशी बोलल्याशिवाय त्याला राहवेना म्हणून त्याने फोन लावला. पलीकडून तिने फोन उचलला होता.’

''हॅलो.'' भूमी

 

''हाय, झोपली नाहीस अजून?'' क्षितीज

 

''नाही, जस्ट फ्रेश झाली. झोपतेच आहे.'' भूमी

 

''पार्टीमध्ये जे झालं त्यासाठी सॉरी.'' क्षितीज

 

''ठीक आहे. कोणीही आपल्याला गृहीत धरलेलं मला नाही आवडतं. म्हणून थोडं वाईट वाटलं.'' भूमी

 

''सेम हिअर, मला पण ते नाही आवडलं. आईने सांगितलेलं कारण तर अगदीच नॉर्मल आहे.'' क्षितीज

 

''कारण म्हणजे?'' भूमी

 

''या विषयी उद्या बोलू आपण. उद्या ऑफिसला येणार आहेस?'' क्षितीज

 

''होय, याव लागेल. चंदिगढ केस खूप गुंतागुंतीची होत चालली आहे. थोडं डिस्कशन करण्याची गरज आहे.'' भूमी

 

''गुड, पप्पांशी बोलून बघ, ते काहीतरी मदत करतील.'' क्षितीज

 

''येस, बाय द वे या रिंग्स कोणी पसंत केल्या?'' भूमी तिच्या हातातल्या अंगठीकडे बघत होती.

 

''मी.'' क्षितीज पटकन बोलून गेला.

 

''म्हणजे? आधीच बनवल्या होत्या? कि कसं?'' भूमी आश्चर्याने विचारत होती.

 

''आज्जोला ज्वेलरीची खूप आवड आहे. तिच्याबरोबर मागे खूप दिवसांपूर्वी कोलकात्याला एका डायमंड शॉपमध्ये गेलो होते. तिथे या रिंगच्या डिझाइन्स पहिल्या. मला खुपा आवडल्या होत्या. हा जोड आहे, दोन्ही एकत्र घ्याव्या लागतात. आई-पप्पाना गिफ्ट द्यायला म्हणून या रिंग घेऊन घरी आलो, त्यांना दोघांनाही आवडल्या पण साईझ बसेना. नंतर पुन्हा कोलकात्याला जाणे झाले नाही.  मला त्या दोन्ही फारच आवडलेल्या त्यामुळे आईनी जश्याच्या तश्या तिच्याकडे ठेवून घेतल्या. ती एवढ्या दिवसांनी त्या रींग्सचा वापर आपल्यासाठी करेल, असं वाटलं नव्हतं.''  क्षितीज बोलत होता.

 

''सो स्पेशल आणि युनिक डिझाइन्स आहेत. आवडली मला. छान चॉईस आहे.'' भूमी

 

''युनिक माणसासाठी युनिक डिझाइन. माझी चॉईस असतेच युनिक.'' क्षितीज

 

''मग दोन्ही रींग्स तुम्ही केल्या तर मी आता काय करायचं?'' भूमी

 

''तू काहितरी केलं पाहीजेस, असं काही नाही. सध्यातरी थोडं रिलॅक्स राहा. गाडीमध्ये मला खूप डिस्टर्ब वाटलीस. चिल, पुन्हा असं नाही होणार.'' क्षितीज

 

''होय, ठीक आहे मी आता आणि गाडीमध्ये माझं डोकं खूप दुखत होतं त्यामुळे सुद्धा मी थोडी शांत होते.'' भूमी

 

''एवढा स्ट्रेस घेतल्यावर दुसरं काय होणार.'' क्षितीज

 

''स्ट्रेसच माहित नाही पण ते चंदिगढला डोक्याला अपघात झाल्यापासून दुखत असं मध्येच.'' भूमी

 

''काळजी घे. डॉक्टरकडे दाखव जरा.'' क्षितीज

 

''होय.'' भूमी

 

''ओके, उद्या बोलूया, यु नीड टू रेस्ट.'' क्षितीज

 

''गुड नाईट.'' भूमी

 

''लव्ह यु अँड गुड नाईट.'' क्षितीज

 

''बाय.'' म्हणत भूमीने फोन ठेवला होता. असच खूप वेळ बोलत राहावं असं तिला वाटत होतं. आता ती थोडी रिलॅक्स झाली होती.  खूपच स्ट्रेस घेतोय याची जाणीव तिला झाली.

 

*****

'भूमी आणि क्षितिज यांच्या नात्यावर शिक्का मोर्तब झाला होता. कोणीतरी पार्टीमध्ये घडलेली घटना लीक केली होती. पेपर आउट झालेली हि न्यूज बघून विभास हडबडला. माई-नानांना यातील कशाचीही पुसटशी कल्पना नव्हती.  भूमी बद्दल थोडी माहिती मिळाल्यावर तो तिला शोधण्यासाठी निघाला होता. त्याच्या डोक्यात आता वेगळाच प्लॅन शिजत होता. एकतर भूमी आपल्या आयुष्यात यावी नाहीतर तिने नानांची सगळी प्रॉपर्टी आपल्या नावे करून द्यावी. यासाठी तो वाट्टेल त्या टोकाला जायला तयार होता.'

 

'सकाळी सकाळी ऑफिसमध्ये सगळ्यानच्या नजर आपल्याकडेच वाळलेल्या आहेत हे भूमीला लक्षात आलं. एंगेजमेंटची न्यूज लीक कोणी केली आणि का? याच्या विचाराणे ती आधीच वैतागली होती. त्यात भर म्हणून हे ऑफिस मधले बघे. तिची नुसती चिडचिड होत होती. क्षितिजला भेटून विचारावे तर तोही कुठे दिसत नव्हता. हातात असणाऱ्या केसाच्या फाइल मध्ये डोकं खुपसून ती नुसतीच बसून राहिली.'

 

'क्षितीज आणि मिस्टर सावंत यांनी ताबडतोप मीडियाशी संपर्क साधला आणि हि बातमी त्यांच्यापर्यंत कोणी पोहोचवली याची चौकशी केली. मीडियाकडून काही खास प्रतिसाद मिळाला नाही, उडवा उडवीची उत्तरे येत होती. क्षितीजच टेन्शन वाढत चाललं होतं. ‘रात्री कसतरी भूमीला समजावलं होतं, त्यात पुन्हा आज हा नवा गोंधळ कसा निपटावा त्याला कळेना. 'काहीतरी सोल्युशन काढू असे सांगून क्षितिजचे पप्पा बाहेर निघून गेले. जाताना त्यांनी क्षितिजला सूचित केलं होतं. '’भूमीला फोन करून फायदा नाही आणि ऑफिसमध्ये आलास तर मीडियावाले पुन्हा मागे लागतील, 'कंपनीखाली मीडियाची माणसे थांबलेली असणारच त्यांना उत्तर देत बसण्यापेक्षा घरीच राहा.'' त्यामुळे तो घरी थांबला. तरीही त्याने फोन करून भूमीला परिस्थितीची कल्पना दिली आणि मीडियावाले मागे लागण्याची दाट शक्यता असल्याने, मी तिथे आल्याशिवाय एकटीने कंपनीबाहेर  पडू नको, असे सांगितले. साहजिक होत  ती आता काहीही ऐकून घ्यायला तयार नव्हती.

 

*****

'शहरात आल्यापासून विभासने भूमी काम करत असलेल्या कंपनीचे नाव, त्याचा मालक, तसेच क्षितिज आणि S K ग्रुप बद्दल बरीच माहिती मिळवली होती. आता भूमीला कसे अडकवता येईल यासाठी तो संधीच्या शोधात होता. निधी आणि भूमी एकत्र राहतात हे विभासला माहित झाले होते, निधीचा कॉन्टॅक्ट मिळवून त्याने    तिच्याशी फोन संपर्क साधला, अजून काही माहिती मिळते का ते पहिले. ती बाहेर गावी होती. तिने त्याला काहीही न सांगता भूमीशी संपर्क केला आणि तिला याची गोष्टीची कल्पना दिली. भूमीने तिला घडलेली हकीकत सांगितली त्यावर तिचा विश्वास बसेना. भूमी आणि क्षितिजची एक साधीशी एंगेजमेंट झाली हि गोष्टी तिच्यासाठी आनंदाची होती. पण त्यानंतर हि बातमी मीडिया लीक होणे आणि मेघाताई म्हणजेच क्षितिजच्या आईचे असे अनपेक्षित वागणे तिलाही पटलेले नव्हते. दोन दिवसांनी मी तिथे आल्यावर बोलू असे सांगून ने भूमीला काळजी घायला सांगितली.'

 

'विभास आता इथे का आला आहे? आणि तो माझा शोध का घेतोय? हे भूमीला कळेना. मुखर्जी केबिनमध्ये येऊन तिच्याशी क्षितीज आणि तिच्या एंगेजमेंट बद्दल चौकशी करत होते. वेदांतही अभिनंदन करण्याच्या बहाण्याने येऊन मध्ये-मध्ये डिस्टर्ब करत होता. आता तिला ऑफिसच्या केबिन बाहेर पडण्याची सुद्धा इच्छा होईना. ऑफिसने सीक्यूरीटी दिली होती त्यामुळे विशेष काही त्रास झाला नाही पण क्षितीज तिला एकटीला असं पब्लिकमध्ये सोडून स्वतः घरी बसलाय. हे तिला आवडले नव्हते.  कधी एकदा घरी जाते याची ती वाट बघत होती.'

 

'का मी त्याला हो म्हणाले? उगा मनस्ताप ओढवून घेण्यापेक्षा आपलं रोजच एकटं जगणं बरं होत.' असे तिला वाटले. लोकांच्या नजरा, मीडियावाले आणि ऑफिसमधले बघे यांचा तिला प्रचंड राग येत होता.  संध्याकाळ होऊन गेली होती. ऑफिस सुटून सगळा स्टाफ घरी निघाला. अजूनही क्षितीज आलेला नाही . तिला एकटीने बाहेर जाणे शक्य नव्हते. त्यामुळे वाट बघण्याशिवाय पर्याय नव्हता. क्षितिजच्या आई-पप्पांचा फोन येऊन गेला होता. काळजी करू नकोस तो ऑफिसमध्ये तुला न्यायला येतोय. असे ते म्हणाले. म्हणून भूमीला थोडंफार बरं वाटलं. दिवसभर चिडचिड, स्ट्रेस याने डोके दुखी जरा जास्तच वाढली होती. काहीही खाल्लेले नसल्याने तिला उभे राहणेही शक्य होईना. सकाळपासून खूप ताण सहन केल्याने तिची कंडिशन नाजूक होत चालली होती. समोरच्या टेबलवर डोकं ठेवून ती शांत पडून राहिली. कोणत्याही क्षणी चक्कर येऊन खाली पडली असती.'

 

नक्षत्रांचे देणे ३२

 

‘हॉटेल सनशाइनला तळमजल्यावर शानदार पार्टीचे आयोजन करण्यात आले होते. सगळी अरेंजमेंट आणि रोषणाई बघून क्षितिजला आश्चर्य वाटले. क्षितीज आणि भूमी तिथे पोहोचले. सगळे त्याची वाट बघत होते. काइट्स माउंटनला आपल्याला क्षितिजच्या आईने बोलावल होतं, हे तिला क्षितिजने येताना गाडीमध्ये सांगितलं, त्यावर तिचा विश्वासच बसेना. उगाच लाइमलाइटमध्ये येन तिला आवडत नव्हतं. त्यामुळे पार्टीमध्ये भूमी स्टेजपासून थोडं दूर राहण्याचा प्रयत्न करत होती, मेघाताई  तिला एकटी सोडायला मागेनात. केक कटिंग करून झालं होतं. सगळे मस्त डिनरचा आस्वाद घेत होते. क्षितिजला शुभेच्छा देणाऱ्यांची नुसती मांदीआळी होती. आपण काय करावं? घरी जायला निघावं का? या विचारात असतानाच भूमीला मिस्टर सावंत म्हणजे क्षितिजच्या पप्पांनी आवाज दिला. ते तिच्या मागे उभे होते. तिने हसून त्यांच्याकडे पहिले.’

''भूमी मॅडम, बोर झालं का?'' मिस्टर सावंत

 

''नाही सर, असं काही नाही.'' भूमी

 

''मग एकटीच का उभी आहेस?'' मिस्टर सावंत

 

''खरंतर मला लेट झालं आहे. घरी जायला पाहिजे.'' भूमी

 

''क्षितिजला सांगतो सोडेल तो तुला. अजून एक, आपली केस सेन्सिटिव्ह आहे, काहीही होऊ शकत.'' मिस्टर सावंत

 

''होय सर, तो अपघात झाल्यानंतर माझ्या लक्षात आलं ते.'' भूमी

 

''क्षितीज बोलला मला त्याबद्दल. त्या फाइल्स नष्ट करण्यासाठी कोणीतरी तुझ्यावर लक्ष ठेवून होत. त्या गाडीत राहिल्या म्हणून त्यांनी गाडीला उडवले. नाहीतर तुझा पाठलाग झाला असता.'' मिस्टर सावंत

 

''सर, कोणीतरी खूप स्ट्रॉंग सेटीन्ग लावली आहे. केस खूप अवघड होत चालली आहे.'' भूमी 

 

''काळजी घे.'' एवढं बोलून त्यांनी लांबून क्षितिजला हात केला.

 

''भूमिका घरी सोडून ये आणि हो, हात सांभाळ. जीवावर आलं होत ते हातावर निभावल.'' मिस्टर सावंत क्षितिजला सांगत होते.

 

''नाही सर, मी टॉक्सि करून जाऊ शकते.'' भूमी

 

''बघा काय ते, मी आलोच.'' म्हणत मिस्टर सावंत बाजूने जाणाऱ्या एका व्यक्तीशी हाय हॅलो करत होते. आणि त्यांच्या गप्पा रंगल्या. बहुतेक त्यांचा कोणीतरी मित्र असवा.

 

''काय प्रॉब्लेम आहे? टॉक्सि ने का जाते? मी सोडतो तुला घरी.’'  पप्पा थोडे दूर गेलेले पाहून क्षितीज भूमीला म्हणाला.

 

''हात दुखतोय म्हणून इथे येताना गाडी मी चालवली. ते बँडेज सुद्धा बदललेले दिसत नाहीय अजून. कशाला मला सोडायला पाहिजे, मी जाते.''  भूमी

 

''आश्रमात असताना कोणीतरी प्रेमाने बांधलं होत ते बँडेज.... कस सोडणार.'' तो तिच्याकडे बघत म्हणाला.

 

''ते समजलं मला. जखम चिघळली कि मग ते बँडेज प्रेम आपोआप कमी होईल.'' भूमी

 

''असुदे चालेल मला. बरं पप्पा काय म्हणत होते?'' क्षितिज

 

''केस बद्दल.'' भूमी आणि क्षितीज बोलत असताना मेघाताई तिथे आल्या होत्या.

 

''काय चाललंय? आणि संजयला काही माहित नाहीय. त्याला काही सांगू नका तुम्ही दोघांनीही.'' मेघाताई

 

''कशाबद्दल बोलतेस तू?'' क्षितीज

 

''अरे मी भूमीला त्या कॅफेमध्ये बोलावलं ते. त्याच्याकडून भूमीच्या कामाची थोडी माहिती मिळवली आणि मग केसच नाव पुढे करून तिला ते लेटर पाठवलं होत.'' मेघाताई

 

''आई, तू पण ना.'' क्षितीज

 

''सर कामाबद्दल बोलत होते. बाकी त्यांना काही माहित नाहीय ना.'' भूमी विचारत होती.

 

''माहित नाहीय, पण तू काळजी नको करु लवकरच माहित होईल आहे.'' म्हणत मेघाताई आजूबाजूला पाहायला लागल्या. बऱ्यापैकी लोक घरी गेले होते. गर्दी कमी झाली होती. आता फक्त घरचे उरले आहेत हे त्यांच्या लक्षात आलं. क्षितिजला एका बाजूला घेऊन त्यांनी भूमीला ऐकू जाणार नाही अश्या आवाजात विचारले.

''हो म्हणाली का?''

 

''आई, तू पण काय विचारतेस.'' क्षितीज

 

''सगळं माहित आहे मला. म्हणूनच विचारतेस.  हो म्हणाली कि नाही तेवढंच सांग.'' मेघाताई

 

''हो.'' तो शक्य तेवढ्या हळू आवाजात म्हणाला.

 

''गुड. ये इकडे.'' म्हणत त्यांनी क्षितिजच्या हाताला धरले. भूमीच्या शेजारी येत त्यांनी बाजूला स्टेजशेजारी असणाऱ्या आज्जोला हाताने खुणेने तिथे बोलावून घेतले. अगदी जवळचे काही नातेवाईक आणि क्षितिजचे मोजके मित्र तिथे होते. परिस्थितीचा अंदाज घेऊन त्यांनी माइक हातात घेतला आणि उपस्थित असलेल्या सगळ्यांना ऐकू जाईल अशा आवाजात त्यांनी बोलायला सुरुवात केली.

 

 

''हॅलो मंडळी, प्लिज सगळ्यांनी इकडे लक्ष द्या. आज क्षितिजच्या वाढदिवसाच्या दिवशी मी एक खास अनाउन्समेंट करणार आहे.'' त्या बोलत होत्या. बाजूच्या एका पिशवीतील एक छोटासा बॉक्स काढून त्यांनी क्षितिजच्या हातात दिला आणि त्या पुढे बोलू लागल्या.

''आज क्षितिजचा वाढदिवस त्यामुळे आमचे सुपुत्र आणि आमच्या भावी सुनबाई यांची एक साधीशी एंगेजमेंट इथे होणार आहे. ग्रँड ऑफिशिअल एंगेजमेंट काही दिवसातच सगळ्यांच्या उपस्थितीत होईल. योगायोग असा कि दोघांचाही आजच वाढदिवस असतो. या दोघांसाठी यापेक्षा बेस्ट गिफ्ट काहीच असू शकत नाही. सो प्लिज सगळ्यांनी इकडे या.''

हे ऐकून क्षितिज शॉक्ड झाला होता. भूमीसाठी आश्चर्य कमी पण धक्का जास्त होता. अश्या पद्धतीने हि गोष्ट सगळ्यांसमोर यावी हे तिच्या पटलेलं नव्हतं. आज्जो आणि क्षितिजच्या पप्पाना या सर्प्राइजची आधीपासून कल्पना होती.

 

भूमीच्या हाताला धरून क्षितिजच्या आईने तिची 'आमच्या भावी सुनबाई' ओळख करून दिली. भूमीला नाही सुद्धा म्हणता येन शक्य नव्हतं. क्षितिजने आईला अडवण्याचा प्रयत्न केला पण त्या ऐकायला तयार नव्हत्या. त्याच्याकडे पद्धतशीर दुर्लक्ष करून त्यांनी त्याच्या हातातील बॉक्स मधून दोन अंगठ्या बाहेर काढल्या. भूमी आणि क्षितिजच्या हातात देऊन एकमेकांना घालायला सांगितली. नाही म्हंटले तरीही त्यांच्या घरचे २०-२५ लोक तिथे उपस्थितीत होते आणि मित्र मंडळी वेगळी. त्यांच्या समोर हसे व्हायला नको म्हणून भूमीने ती आंगठी क्षितिजच्या बोटात घातली आणि क्षितीजनेही तिच्या बोटात घातली. एवढ्या घाईमध्ये कोणतीही पूर्वकप्लना न देता, न विचारता अशी एंगेजमेंट होणे, हे भूमीला पटले नाही, ती दाखवत नसली तरीही क्षितिजने हे ओळखले होते. आनंद होताच पण नाइलाजही झाला होता. आईच हे वागणं त्याला तितकसं पटलेलं नव्हतं. अशी सार्वजनिक अनाऊंसमेंट केल्यामुळे मिस्टर सावंत देखील काही बोलू शकले नाहीत. आज्जो आणि मेघाताई मात्र फारच खुश होत्या.

 

*****

पार्टी संपल्यानंतर भूमीला सोडून क्षितीज घरी आला, भूमी गाडीमध्ये त्याच्याशी एकही शब्द बोललेली नव्हती. घरी जाईपर्यंत अगदी शांत होती ती. क्षितिजलाही काही बोलता येईना. आईने असे का केले? आणि एवढ्या अचानक इंगेजमेंटचा डिसिजन का घेतला? हे समजल्याशिवाय भूमीला समजावणे कठीण होते. यामागे नक्कीच काहीतरी कारण असणार हे त्याला माहित होते. घरी आल्या-आल्या त्याने मेघाताईंना याबाबत विचारले. त्यांनी सांगितलेले कारण ऐकून त्यावर काय बोलावे त्याला सुचेना. क्षितिजची आई म्हणजेच मेघाताई हॉस्पिटलमध्ये जाऊन आल्या होत्या. जिथे मैथिलीवर उपचार सुरु होते तिथे. तिथे केलेल्या चॊकशीत असे समजले होते कि, ‘मैथिली आता ट्रीटमेंटला प्रतिसाद देतेय, लवकरच तिची प्रकृती सुधारेल आणि ती कोमातून बाहेर येईल.’ ती शुद्धीवर आली तर क्षितिजच्या आयुष्यात पुन्हा वादळ येण्याची दाट शक्यता होती. त्यामुळे मेघाताईनी मिस्टर सावंत म्हणजेच क्षितिजच्या पप्पांशी बोलून त्याच्या वाढसीवसाच्या दिवशी सरप्राइज पार्टी आणि त्यामध्येच त्यांच्या इंगेजमेंटची अनाउन्समेंट करण्याचे ठरवले.