लव्ह इन क्युबेक

( ऑनलाईन चॅट, डेट , प्रेम आणि यातुन निर्माण होणारे प्रॉब्लेम्स यावर आधारीत, पण अगदी हलक्या-फुलक्या शब्दात मांडलेली ही एक छोटेखानी प्रेम कथा आहे. वाचकांना वाचनास सोयीस्कर जावे आणि सरमीसळ होऊ नये यासाठी कथा एकदाच सरसकट न टाकता , ४ भागांमध्ये विभागली आहे. चौथा भाग अंतिम असेल.
तुमच्या सुचनांचे नेहमीप्रमाने स्वागत आहे. )

                                                            *****

ट्रिंग...ट्रिंग...ट्रिंग...
फोन ची बेल वाजत होती.
" एवढ्या सकाळी कोण असावे ? जाऊदे फोन बंद करून ठेवतो. आज तरी कोणाचा डिस्टर्ब नको.
ऐन डिसेंबर, बाहेर मस्त पाऊस, आहाहा ! सोने को और क्या चाहिए ? तसा पण विकेंड आहे. मस्त ताणून देण्याचा मूड...."
पण फोन हातात घेऊन Switch off करण्याच्या आतच डिस्प्ले वरती आलेला आयराचा फोटो पाहुन माझी इच्छा होईना. मी क्षणाचाही विलंब न करता फोन उचलून कानाला लावला.

" हैलो ब्युटी. हाय "

" सिद . meet me, it's urgent ! "

" ए हैलो ! काय urgent ? आणि गुड मॉर्निंग वगैरे काही म्हणण्याची पद्धत आहे की नाही?"

" तू झोपलेला आहेस, म्हणजे मॉर्निंग झाली का ? It's afternoon dear. आणि हो , काहितरी सिरीअस आहे. एवढ समजू शकतो ना ? ये लवकर ! "

एकुणच काय..... तर तिचा आवाज थोडा चिडका वाटत होता. आणि लवकर ये ही माझ्यासाठी आज्ञाच होती. चार शब्द ऐकून घेण्यापेक्षा मी ही, 'हो येतो' म्हणालो. 'आज तसही विकेंड असल्याने मेड येणार नाही. चला स्पॉन्सर मिळाली. पोटा-पाण्याचा प्रश्न अधिक महत्त्वाचा आहे. मस्त इंडियन रेस्टॉरंट मध्ये जाऊन इंडियन फुड enjoy करायला मिळेल. बाकी urgent काय असेल ते बघू नंतर '. या विचारात मी ही झटपट तयार होऊन निघलो देखील.

०००००

ओल्ड क्यूबेक मधील Spice of India नुसत नाव ऐकून तोंडाला पाणी (?) भजा सारखा नुसता आकार बाकी टेस्टचे काही गन नाही, चपट गोल आकाराचे वडे.... बेसनामध्ये बटाटा की बटाटया मध्ये बेसन काही थांगपत्ता लागायचा नाही. दिसायला पांढराशुभ्र रंग, म्हणून डोसे. आम्ही ते डोसे ढोसायचो. बाकी तांदळामध्ये उडदाची डाळ घालतात की मूगाची, हे ज्ञान पाजळवत बसण्यात कोणाला वेळ नसायचा. तेवढच जरा नावात इंडियन म्हणून आम्ही बापडे उठ-सुठ पळायचो. दिसायला तरी इंडियन पदार्थांची रेलचेल होती. म्हणून तेवढ नेत्रसुख त्यामुळे माझेही आवडते हॉटेल (?) म्हणायला हरकत नाही.

' आईचा नेहमीचा उपदेश.... कुठेही हात हलवत (रिकाम्या हाती) जाऊ नये , म्हणुन सोबत ऑर्किडची पांढरीशुभ्र फुलं घेऊन मी हॉटेल मध्ये एन्ट्री केली. पण आज माझा अंदाज मात्र सपशेल चुकला होता. मला आयरा एकटीच अपेक्षित होती, पण तीच्या बरोबर माझी जाई,जुई,चाफा म्हणजेच माझं क्रश जाई होती. माझ्या वाढलेल्या दाढी वरून हात फिरवत मी स्वतःच्याच डोक्यात एक टपली मारली. काय वेंधळेट आहे मी ! ना परफ्यूम, ना प्रॉपर शेवींग, आलो तसाच उठून . काश ! जाई येणार आहे, हे मला आधीच माहित झालं असतं तर ? शिटटट , स्वतःला कोसत, बळेच स्माईल देत मी टेबलाजवळ पोहोचलो. पण मी दिलेल्या स्माईल ला कोणाची काहीच रिॲक्शन आली नाही. खरंच काही तरी गंभीर प्रकरण आहे तर ! मी स्वतःच्याच विचारात....

फुलांचा गुच्छ टेबलवर ठेवून मी बसणार तेवढ्यात जाई च्या हुंदक्यांची सुरुवात झाली. काय झालं ते कळेना ! ती एकसारखी फुलांचा गुच्छ बघून रडत होती. आणि आयरा तिचं सांत्वन करत होती, " जाई कुल डाऊन, काम डाऊन " वगैरे वगैरे वगैरे.... काय झालं विचारुन मी ही formality केली. पण काही समजेना... ही फुलं तर जाईला आवडतात, तीला आवडतात म्हणून मलाही आवडला लागली आहेत. मग ही फुलांकडे बघुन का बर रडत असावी ? माझे मलाच प्रश्न चालू होते. बिच्चारी फुलं, मला त्यांची दया येत होती. ही आपली गळा काढून-काढून एका सुरात रडत होती. एका क्षणासाठी तर मला असं वाटायला लागलं होतं की, जणू काय मी शोकसभेला आलो आहे.

दोन वर्षांपूर्वी भारतात असतानाचा एक प्रसंग मला आठवला. एक दुरचे मामा वारले होते. मी आई बरोबर मामींना भेटायला गेलो होतो. आईचाच आग्रह. तेव्हा मामी मामांच्या फोटोकडे बघुन जसं रडत होती, तसं आता जाई या फुलांकडे बघुन रडतं होती'. काय बोलावं सुचेना. बाकी आजूबाजूने दरवळणारे खमंग वास स्वस्थ बसू देत नव्हते. ही रडारड संपल्यावर काय काय ओर्डर करावी हाही विचार मनात येऊन गेला. तरीही जाई बद्दल माझ्या मनात आधी पासून सॉफ्टकॉर्नर होताच. नक्की काय झालं असावं हे जाणून घेण देखील तेवढेच गरजेचे होत. शेवटी कसनुसं जाईच्या जवळ सरकत (तेवढीच जवळीक) मी प्रश्न केला. काय झालं जाई ? मी काही मदत करु का?
पण व्यर्थ ची माझी बडबड. काही उत्तर नाही.

मी आयराकडे बघत नजरेनेच प्रश्न केला. ती देखील काही बोलायला तयार नाही.

" फुलं आवडली नाही ना तुला ? वेटरला सांगतो घेऊन जायला ! " म्हणत मी वेटरला हात केला. आता मात्र माझा पारा चढला होता, आणि हे माझ्या चेहऱ्यावरील हावभाव स्पष्ट दाखवत होते. वेटर आमच्या दिशेने येत होता.
ईतक्यात जाईने, " नाही सिद्ध्या, राहुदे ती फुलं, मला आवडतात . " म्हणत ती फुलं उचलुन स्वतःजवळ ठेवली. आणि कसेबसे स्वत:ला सावरुन तीने डोळे पुसले.

' मी परत प्रश्नार्थक नजरेने एकदा जाई, एकदा आयरा दोघींकडे पाहु लागलो. '
आता काही खाण्याचा मूड तर अजीबात नाही . " अरे मला काहीच सांगायचे नाही तर बोलावल का ? " म्हणत मी उठणार एवढ्यात ऑर्डर आली. आयराने मला खुनेनेच बसायला सांगतले . आणि जाईने घडला प्रकार सांगायला सुरुवात केली.

*****

रात्री बेडवर पडून मी विचार करत होतो . ' जाई आणि मी कॉलेज फ्रेंड. ३ वर्षा पुर्वी जॉबसाठी कॅनडाला आलो . खुपदा भेटत असतो आणि इन्डियन म्हणुन आपुलकीही आहे . माझं मात्र तीच्यावर एकतर्फी प्रेम आहे . गम्मत अशी की, तीला हे कधी समजल नाही . आणि मी केव्हा सांगण्याचा प्रयत्नही केला नाही. मी फक्त वाट बघत राहीलो , for right  time आणि आता इकडे माझी वाट लागायची वेळ आली आहे .  तीने सकाळी हॉटेल मध्ये असताना जे काही सांगीतले त्याने माझी झोपच उडाली . मागच्या एका वर्षांपासून ती कोणाच्या तरी प्रेमात आहे . ते पण कॅनडीयन ऑनलाईन डेटिंग साईडवर....तीच्या मते हे अगदी सिरियस मॅटर. हिने तर अगदी लग्नाची स्वप्न बघीतली होती.... मेसेजेस, चॅट वगैरे सगळेच ऑनलाईन... प्रत्यक्षात कधी भेट नाही. पण हे मॅटर एवढ पुढे गेल की, आता तीला त्या मुलाची सवय झाली आहे.... तो मुलगा ही सिरिअस होता म्हणे.... तो जर्मनीला असतो म्हणुन भेटायचा योग आला नाही. पण दोघांनी आधीच आपापल्या प्रेमाची कबुली दिली होती. 

पण खरा सीन तर वेगळाच झाला. आता जेव्हा जाईने एक स्टेप पुढे घेत भेटण्याची गळ घातली तर तो तीचा ऑनलाईन बिएफ वेळ नसल्याचे कारण देत तो चक्क तीला ईग्नोर करायला लागला. मेसेज , कॉलला रिप्लाय करत नाही . म्हणुन ही बाई रडुन-रडुन लाल झाली होती . वरती म्हणते , रडुन मन हलक झाल म्हणुन . मॅटर एवढ पुढे गेल , तेव्हा कुठे मॅडमना आमची आठवण झाली . माझ्या तर स्वप्नात सुद्धा तीच्याबद्दल असा काहीही विचार केव्हा आला नाही . किती साधी भोळी ती....अगदी नावाप्रमाने होती. तीच्याबद्दल वाईट वाटाव, की स्वतःबद्दल हेच मला कळेना . एक मात्र खर की , माझ्या आजच्या हॅपी संन्डेची तीने अगदी पद्धतशीरपणे वाट लावली होती . तरीही डोक्यातील विचार स्वस्थ बसु देईनात आणि जाईला अश्या अवस्थेमध्ये पहावत न्हवत. 

शेवटी न रहावुन मी तीचा नंबर डाईल केला .

" हॅलो !  how are you जाई ? "

" i'm ok सिद्धु ... सध्यातरी ठीक आहे."

" take care " 

" नाही रे सिद्धु , माझच चुकल ना ? मी अस कोणत्याही ऑनलाईन साईडवर कोणावर विश्वास ठेवायला नको होता. माझ्या चुकीमुळे मी फसले."  तीचा आवाज अगदी कापरा झाला होता .

" जाई ऐक ना ! नाव किवा त्याचा पत्ता असेल तर मला शेअर करु शकतेस का ? मी कॉन्टाक्ट करतो आणि ...." 

माझ वाक्य पुर्ण व्हायच्या आतच तीने सुरुवात केली.

" सिद्धु तुला काय वाटत ? मी काही शोधण्याचा प्रयत्न केला नाही का ? आयरा आणि मी गेल्या काही दिवसात खुप शोधाशोध केली . त्याने दिलेली सगळी माहिती खोटी निघाली , तो काम करत असलेल्या कंपनीच नाव देखिल कुणी ऐकलेल नाहीय. त्याच्या स्वत:च्या नावा पलिकडे मला काहीही माहीत नाही. कदाचित तेही खोट असाव. पुढे काय शोधणार आपण ? पण.... पण तो खुप छान बोलायचा रे .... आमचे बरेचसे विचार जुळायचेही . माझ्या साधेपणाचा फायदा घेतला, त्यामुळेच त्याने मला सहज चीट केल. काल तर शेवटी त्याने मला ब्लॉक केल रे  !....आणि... आणि... "

जाईला पुढे बोलवेना . ईतका वेळ अडवून ठेवलेले तीचे अनावर हुंदके शेवटी बाहेर आले.

' २१ व शतक आहे . जग एवढ पुढे गेलय . पण हे लोक .... असे ऑनलाईन प्रेमात पडतात आणि लग्नाचे डिसिजन्स ही घेऊन मोकळे होतात. ते पण प्रत्यक्ष एकदाही न भेटता.... प्रगती म्हणावी , की अधोगती ?  इकडे साला आपण आत्तापर्यंत मुलींच्या मागे-पुढे करत राहीलो. ४ -५ वर्षात एकदाही सांगण्याची हिम्मत नाही, की माझ तुझ्यावर प्रेम आहे. आयला हे लोक पोहोचले चंद्रावर आणि आम्ही अजुन बंदरावर आहोत तर ! ऑनलाईन चॅट वगैरे आपण पण करतो.  पण यामध्ये सिरिअसनेस अजिबात नाही. नुसताच टाइमपास.... ' मी स्वतःच्याच विचारात मग्न होतो , आणि पलिकडून जाई राहुन-राहून सारखी रडत होती .

" जाई प्लिज शांत हो . मी काही मदत करु शकतो का ? तु लवकरात लवकर या सगळ्यातुन बाहेर निघ.  हव तर त्याला ब्लॉक कर . म्हणजे तुला याचा त्रास होणार नाही . जर तो मुलगा खरच तुझ्या बाबतीत सिरीअस असेल, तर तो स्वत:हुन तुला कॉन्टॅक्ट करण्याचा प्रयत्न करेल ."  

बास्स ! मी एवढच बोललो आणि कल्याण झालं . आता तिच्या मुसुमुसु रडण्याचा भोंगा झाला होता. "अ‍ॅ....ह्या ..... मॅडी ने काल रात्री मला ब्लॉक केल, सिद्धु .... आणि मी सुद्धा त्याला माझ खर नाव सांगीतले नाही आहे . मी सुद्धा खोट्याच नावाने चॅट करायची . but i am so serious about him... त्याला सगळ खर सांगायच होत म्हणुन भेटायला बोलावत होते . पण त्याने मला ब्कॉक केल रे !" (परत भोंगा चालू)  मला त्याच नाव ऐकुन ४४० चा करंट लागला.

" व्काय्य ! काय नाव म्हणालीस ? मॅडी ? पुढे काय ? "  मी जवळ-जवळ ओरडलोच.

" मॅडी बिच. पण इट्स ओके सिद्धु... मी यातुन बाहेर पडायच ठरवलय... तू नको टेन्शन घेऊ .... माझा निर्णय झाला आहे. "

मॅडी बिच नाव ऐकुन मला एक क्षण वाटल, माझ्या मेंदूचा भुगा होतो का काय. ती पुढे काय बोलली ते मी ऐकलच नाही.... मी पुन्हा तीला प्रश्न केला.

" आणि तु मघाशी म्हणालीस की, तु सुद्ध्या त्याला फेक नावाने डेट करत होतीस, आय मीन चॅट करत होतीस (मी माझ सेंटेंस करेक्ट केल). ते नाव कोणत ?
" मी पॉला नावाने.पॉला फर्टीन.  बट दॉट्स इनफ....नो मोअर डिस्कशन प्लिज....मी माझा डिसीजन घेतला आहे बघ....."

' पुढे ती काय बोलते ते मी ऐकलच नाही.  माझ्या हातातून फोन गळून पडला....उभ्या-उभाच सरळ खाली कोसळलो . भोगा आता आपल्या कर्माची फळे ! '

*****

' माझ ब्लडप्रेशर वाढत चालल होत, आणि डोक्याला मुंग्या यायला लागल्या. गेले काही दिवस डोक्यात चक्राप्रमाने विचार चालू होते.'

एका मित्राची गाडी घेऊन मी १२० च्या स्पीडने Spice of India कडे निघालो होतो. आठवडा झाला कामात लक्ष लागेना. आज काहीही करुन जाईशी बोलायच होत, एवढ्यात तिचा फोन आला. आणि मी थेट निघालो.
तिला सगळ काही खर सांगणार होतो. की मीच तो मॅडी बीच या नावाचा कॅनडीयन वेबसाईटवरचा फेक आयडी.... आणि मीच तिच्याशी त्या डेटिंग वेबसाईटवरती चॅट करत होतो. आयरा आणि तिला भेटलो त्याच्या आदल्या दिवशी जाईने म्हणजेच पॉलाने मला भेटण्यासाठी बोलावल होत. ती जास्तच हट्ट करत होती. खरतर मला पण तिच्याशी चॅट करायची सवय लागली होती. पण अश्या कॅनडियन, क्युबेक मधील कोणा मुलीशी प्रत्यक्ष भेटून रिलेशनशिप वाढवावी अशी माझी अजीबात इच्छा न्हवती. मी एक फेक आयडी आहे, हे कळल्यावर ती कशी रिएक्ट होईल हा तर एक मुद्दा होता. डोक्याला जास्त ताप नको म्हणुन मी (तिच्यामते मॅडीने) तिला ब्लॉक केल. आणि ती ( माझ्यामते पॉला) हे ऑनलाईन चाललेल चॅट वेगरे एवढ मनावर घेईल याचा मी एकदाही विचार केला नाही. माझा मुर्खपणा आणि निष्काळजीपणा याचा एवढा मोठा फटका बसला होता. त्या दिवशी पासुन ऑनलाईन गोष्टीचा तर मी धसकाच घेतला.

बास ! आज काहीही होवो. तिला सगळं खर सांगणार आहे. शिवाय गेली काही वर्षे माझ तिच्यावर एक तर्फी प्रेम आहे हे सुद्धा सांगणार. त्यावर तिची जी काही प्रतिक्रिया असेल ती ऐकण्याची तयारी होती.
सगळ मनाशी अगदी पक्क ठरवून मी हॉटेल मध्ये एन्ट्री केली. आणि नेहमी प्रमानेच या वेळेस देखिल माझा अंदाज चुकला होता. ' काय चाललय काय च्या मारी ? ही आयरा इथे कशी काय. आणि जाई बरोबर बसलेले हे अनोळखी महाशय कोण बर ? '

" अरे सिद्ध ! ये... तुझीच वाट बघत होतो आम्ही. " आयराने अगदी हसत माझे स्वागत केले.
मी अजुनच बुचकाळ्यात पडलो. त्या दिवशी ढसाढसा रडणारी जाई आज चक्क हसते, आणि आयरा पण हॉपी मुड मध्ये आहे. मी स्वप्नात तर नाही ना ? या मुलींचा काही नेम नाही हेच खर.
" नक्की प्रकार काय आहे ? " मी सरळसरळ प्रश्न केला.
" तुझ्यासाठी एक गुडन्युज आहे. बर आणि... " हलकेसे स्मित करत जाईने माझ्या कानात हळूच कुजबुज केली.
" आधी काय गुडन्युज ते सांग." म्हणत उसन हसु चेहर्‍यावर दाखवत मी बळेच ओढून-ताणून स्माईल दिली. खरतर मी सरप्राईज द्यायला इथे आलो होतो आणि आत्ता सरप्राईज होण्याची वेळ माझी होती.
" meet my fiancee किवी. डॅड नी माझ्यासाठी पसंत केलेला मुलगा. घरी सुद्ध्या सगळ्यांना आवडलाय. मुख्य म्हणजे आमचे विचारही जुळतात. आम्ही लग्न करतोय. नेक्ट विक मध्ये एन्गेजमेन्ट आहे. तुला यायच आहे ह. " जाईने एका दमात सगळ काही सांगून टाकल होत.

' मी फक्त आवासुन बघत राहीलो. त्या किवीच तोंड बघुन त्याची कीव येईल एवढा कडवट चेहरा.... कडवट कसला ? आंबट, तुरट, खारट (अस मला एकट्यालाच वाटत असाव बहुतेक  ). आणि माझी जाई, अगदी फुला सारखी. जणू नाजुक परी. पण या सगळ्यात माझा झालेला पोपट पाहून मला माझीच कीव आली. किवीचा हेवा आणि माझी कीव करत मी congratulations म्हणत तिथून अक्षरशा पळ काढला. नेहमीच्या सवयी प्रमाने निघताना एक तिरका कटाक्ष जाईवर टाकला.... तिच्या चेहर्‍यावर दिखाऊपणाच हसू अगदी स्पष्ट जाणवत होत. तेच ते घारे डोळे वरती करुन, बळेच गोरे-गोबरे गुलाबी गाल फुगवत, तीने बाS बाय करत मान डोलावली. माझ्या दिवा स्वप्नातली परी ती. लव्हेंडर कलरचा बटरफ्लाय टॉप आणि व्हाईट चुनिदार बारीक फुलांचा पायघोळ असा स्कर्ट...... अशी तिची छबी मी डोळ्यात साठवून घेतली. कदाचीत शेवटची ?'

०००००

" जाईने डॅडच्या सांगण्यावरुन लग्नाला होकार दिला तर ! "

' माझ्या मॉम-डॅडने तर केव्हाच सांगून टाकल आहे. " तुला आवडेल त्या मुलीशी लग्न कर. पण या वर्षी तरी सुनबाई घरी घेऊन ये. " आणि इथे मी गेली काही वर्षे एक प्रपोज केव्हा करायच, आणि कस करायच याची प्रॅक्टीस करतोय. अब तो, वो भी नसीब मे नही. यार माझ्या बरोबरच अस का होत ? कदाचीत या आधी तीला हे सगळ सांगितल असत तर ? तीचा नकार एकवेळ मला पचवता आला असता. पण यामुळे तीने जर आमची मैत्री तोडली असती. तर मला ते पचवण अवघड गेल असत. याला घाबरुन कधी हिम्मत केली नाही, कारण नाती टीकवण्यावर भर देणारी आमची संस्कृती आहे. मला खरच आवडते ती... अगदी मनापासून. नाही विसरु शकत मी तिला.'

' जाई मला खुप आधी पासुन आवडते. saveur de l'inde ला आयरा ला भेटण्याच्या निमीत्ताने आम्ही तिघे खुप सार्‍या गप्पा-ठपा करायचो. त्या दोघी तासनतास बडबड करत बसायच्या. आणि मी आपला हेड फोन्स लावून गाणी ऐकत त्यांच्या गपा बघायचो. त्यांच्या हेअरस्टाईल वरुन , शॉपिंग वरुन आणि फॅशन अ‍ॅक्सेसरीज या सारख्या चर्चेमध्ये मला काही कळायच नाही.... खर तर जाईला बघण्यासाठी मी तिथे थांबलेला असे , ती बोलायची आणि मी ते ऐकतोय अस दाखवत तासनतास तिचे हावभाव, तिच हसन आणि रुसन, बोलण्याची पद्धत हे सार काही फक्त बघत बसायचो. त्या दोघीना वाटायच, मी मन देऊन ऐकतोय, पण ते फक्त वाटण्यापुरतच मर्यादीत होत.  '

' एकदा अश्याच त्यांच्या गप्पा रंगात आल्या होत्या, मी आपला हेडफोन्स कानात घालून मोबाईल ची गाणी ऐकत होतो. बोलता-बोलता आयराने मला टाळी दिली. मी सुद्ध्या ऐकतोय अस दाखवत तिला टाळी दिली. खरतर टॉपीक काय हे मला माहीत नव्हत.... वर मी ' वॉव अमेझिंग ! ' अशी टिपणी पण केली. त्यावर जाई एवढी चिडली की, तिची आवडती नागा चिकनची डिश तशीच टाकून तरातरा निघूनही गेली.
नंतर आयराकडून समजले की, जाई सांगत होती... ' ती एकदा क्युबेकच्या स्ट्रिटवरती पडली होती आणि तिचा ड्रेसही थोडा फाटला होता. तेव्हा पासुन ती त्या स्ट्रिटवरती जात नाही. तिला खुप वाईट वाटल.' आणि तू या टॉपीक वरती वॉव अमेझिंग म्हणालास, तर ती निघून जाणार नाहीतर काय करणार !
यावर आम्ही दोघे तेव्हा खुप हसलो होतो. अगदी पोट दुखेपर्यंत.
बर्‍याचदा " करी खुप हॉट आहे." अस काहीतरी ती बोलून जायची, आणि मी " सो स्विट ना. " अशी टिपणी करायचो. हेडफोन्सचा परिणाम दुसर काय ! पण हळूहळू तिला कल्पना येऊ लागली की, मी त्यांच्या टॉपीक मध्ये इंटरेस्टेड नसतो. '

खुप सार्‍या आठवणी होत्या. खुपसारे किस्से. तिला Eris चे फुल आवडते म्हणुन मला आवडायला लागले. तिला त्रास व्हायचा म्हणुन मी स्मोकिंग सोडून दिल. तिच आवडत रेस्टो म्हणुन आम्ही तिघे इथे भेटायचो.. खरतर मला हे हॉटेल केव्हाच आवडल नाही. या सार्‍या गोष्टी तिला केव्हा जाणवल्या नाहीत, आणि मी सांगण्याचा प्रयत्नही केला नाही.
सार काही संपल होत, मी खरच हरलोय का ? की अजुन काही आशा आहे ?

०००००

" प्याल दिवाना तोता हे,

मत्ताना तोता हे,

हल खुशिशे हल गमशे बेदाना तोता हे !

ला ssलालाss लाs, लाs ला sलाs, ललss लाला ssलालाss लाs."

' आज कितीतरी दिवस मी नशेतच आहे. उतरली रे उतरली, की परत एक पेग...ना ऑफिस...ना मित्र... दिवसातले ८-१० तास तर मोबाईल बंद असायचा. हल्ली मी कोणाचा कॉल घेत नाही. सगळ्याना सांगून टाकल आहे की, मी सिडनीला ट्रिपला जातोय. वेळ मिळणार नाही, कॉल करु नका. आणि सिडनीची ट्रिप एक पेग, दोन पेग, करत इथेच चालू ठेवली होती. पॉला म्हणजे जाईचा कॉन्टॉक्ट परत अ‍ॅड केल. पण आत्ता तिने मला स्वत:हुन ब्लॉक केल होत. आत्तापर्यंत तर तिने लग्न सुद्धा केले असेल. डोक्यात हजार विचार येत होते. आणि आज जरा जास्त चढली होती. मधेच जाईचा राग येत होता. त्या किवीला सांगू का ? ' मला जाई आवडते म्हणुन , ' या विचारात मी त्याचा नंबर डाईल केला. हात थरथरत होते. पुढे
हिम्मत होईना. रिंग वाजली की नाही, माहीत नाही. मी लगेच कॉल कट केला. मी एवढी प्यायलो आहे हे त्याला समजले तर ? नको ! कॉल नको. मेसेज करतो. काहितरी टाईप करत होतो, पण डोक गरगरल्या सारख झाल आणि मी बसल्याजागी खुर्चीत आडवा.'

*****

' चला उठा... तयारीला लागा, फॉर्मल शर्ट, विथ टाय अ‍ॅन्ड ब्लेझर.

आज ऑफिसला नाही गेलो तर टर्मिनेशन लेटर घरी येईल, सुट्टी संपली. मी रेडी झालो, एवढ्यात नजर मोबाईलवर पडली, ' किवीचे १२ मीस्डकॉल, ते पण मला ? का ? हा मला कॉल का करतोय ? रात्री काही गडबड झाली नाही ना ! डोक्याला थोडा ताण दिला तेव्हा आठवल, अरे आपण याला भेटायला बोलावल होत ! कालरात्री नशेत असताना कॉल केला करत होतो, मग नंतर मेसेज केला असावा . आज ०१ जानेवरी त्यांच्या एन्गेजमेंटची डेट म्हणुन कदाचित कॉल करत असेल. शिट्ट ! काहीही झाल तरी मला जायच नाहीये. ' काय करु ? या विचारात मी होतो, आणि परत एकदा रिंग वाजली . शेवटी मी फोन उचलून कानाला लावला. बघुया तरी काय म्हणतो ते !
" hello... "
" hello siddh , i need your help. you know what, our engagement is canceled."
" What ? but why ? "
" I don't know.... i really don't know. even i don't know what to do now & how to convince her.... please help me. "

दोन मिनिटांसाठी तर मी सुन्न झालो....काय बोलावं कळेना, तसाच कॉल कट करुन मी जाईचा नंबर डाईल केला.
" गुड मॉर्निंग सिद्धु. ट्रिपवरुन केव्हा आलास ? "
" गुड मॉर्निंग ? जाई, are you ok ? आज तुझी एन्गेजमेंट होती, ती तू कॅन्सल केली. का ? आणि मला कळवलही नाहीस."
आता ऑनलाईन नविन कोण सापडल की काय ? की डॅडनी दुसरा एखादा मुलगा पसंत केला ? मी पुन्हा प्रश्नार्थक.
" अरे हो ! तुला सांगणारच होते. बट यु आर बिझी. फोन स्विच ऑफ होता. यु नो...? मॅडीने मला परत अ‍ॅड केल आहे. तू म्हणलास ते खरं झालं. मी त्याला ईग्नोर केल ते त्याला अपेक्षित नसावं. त्याला ब्लॉक केल होत, आणि काल सहज परत चॅट बॉक्स ओपन केला तर पाहिल की, त्याने मला पुन्हा अ‍ॅड केलय, चक्क मेसेज ही पाठवला आहे. ' i want to meet you, whenever you see my message please reply ' म्हणुन. i'm so happy सिद्धु. तो जसा असेल...जसा दिसेल... fake or real...i have to meet him at least once."
" ओके... ओके.... बट किवीच काय ? "
" त्याला मी याची आधीच कल्पना दिली होती. ' जर लग्नाच्या आधी मॅडी तुझ्या आयुष्यात परत आला तर मी तुमच्यामधे येणार नाही. हे किवीने मला दिलेल प्रॉमीस आहे. ' आणि या एका प्रॉमीसमुळे मी त्याला माझा होकार कळवला होता. मी माझी एन्गेजमेंट फक्त पुढे ढकलली आहे, कॅन्सल केलेली नाही. आज मी काय तो फायनल डिसीजन घेणार आहे. let see. and thanks. "
" एक... एक मिनीट जाई.... कॅन आय कॉल यु लेटर.... एक महत्वाचा कॉल आहे. "
" ओके, बाs बाय. अरे मला ऑल द बेस्ट वीश तरी कर ना !
" ऑल द बेस्ट ! " म्हणत मी पुन्हा कॉल कट केला.

दुसर्‍याच क्षणी माझा मेसेज बोक्स ओपन... पाहतो तर काय मी (म्हणजे मॅडीने) खरच तिला मेसेज केला होता. ' i want to meet you, whenever you see my message please reply ' म्हणुन... पण केव्हा ? आणि या चुकून केलेल्या मेसेज मुळे तिने स्वतःची एन्गेजमेनंट पुढे ढकलली. ' खुदा मेहरबान तो गधा पहलवान, ' अशी माझी अवस्था झाली होती.
म्हणजे काल मला थोडी जास्त चढली होती. आणि मी चक्कर येऊन खाली पडलो, तेव्हा किवीला पाठवत असलेला मेसेज चुकून त्या डेटींग साईटवर जाईला गेला होता. काल जरा जास्तच झाली होती. नंतर मला शुद्ध राहीली नाही. उठलो ते डायरेक्ट आत्ता... सकाळी.
जो भी होता है अच्छे केलिये होता है. लेट्स गो... ऑफिसच काय करायच ते नंतर बघू, म्हणत मी उठलो... जाईला भेटण्याचे ठिकाण मेसेज केल.

परफ्यूम, प्रॉपर शेवींग, ब्रॅन्डेड वॉच यापैकी आज कशाचीही गरज नव्हती. गरज होती ती, आत्मविश्वास आणि प्रबळ इच्छाशक्ती याची. होईल ते अ‍ॅक्सेप्ट करण्याची तयारी ठेऊन मी Battlefields Park चा रस्ता धरला.

००००००

" हाय ! "
" सिद्धु, तू आणि इथे ! कसा काय ? जाई फार आश्चर्याने बघत म्हणाली.
" इथे कोणालातरी भेटायचं ठरल होतं, म्हणून आलोय. बाय द वे, तू सुद्धा इथे ? " मी खुर्चीवर बसत विचारले.
" मी सुद्धा भेटायलाच आले, ते जाऊ दे, तुझ आधी सांग. न्यू इयरच्या सकाळी-सकाळी कोण येणार आहे , ते पण तुला भेटायला. समथिंग स्पेशल ?
" या... एव्हरिथिंग ईज स्पेशल." माझी नजर अगदी तिच्यावर रोखलेलीच होती. फ्लोरल व्हाईट, लेअर-लेअरचा नी-लेन्थ फ्रॉक आणि लाईट मेकअप ... कसली दिसते यार ही.
" वॉव एव्हरिथिंग ईज स्पेशल...हाऊ क्युट, बायद वे पहिल्यांदा तुला फॉरमलमध्ये बघते... लुकींग हॅंन्डसम ह ! "
" ओ रिअली ? थॅंक्स. सोड, तुझ्याकडे थोडा वेळ असेल तर एक सजेशन पाहीजे होत." मी हातातला Eris च्या फुलांचा गुच्छ तिच्या हातात देत म्हणालो.
गुच्छ हातात घेऊन ती माझ्याकडे पहायला लागली. तिच्या चेहर्‍यावरचे आश्चर्य अगदी स्पष्ट दिसत होते.
" सिद्ध्यु, तू अस का बोलतोयस आज ? काही प्रॉब्लेम झालाय का ? हेल्प पाहीजे का ? बोल ना ! "
" एक मुलगी आहे . मी तिला ओळखतो , ती सुद्धा मला चांगलंच ओळखते. आम्ही चांगले मीत्र आहोत अस समज. आम्हा दोघांच्या आवडी-निवडी, विचात, थोडेसे ड्रेसिंग सेन्स, खाण्या-पिण्याच्या गोष्टी वैगेरे अगदी बर्‍याच गोष्टी मिळत्या-जुळत्या आहेत. खुप आधीपासून मला आवडते ती... आज तिला प्रपोज करायच ठरवलंय .....काय होईल ? ती मला होकार देईल ? " मी अगदी श्वास रोखुन तिचाकडे बघत होतो.
" का नाही हो म्हणणार ? तू वेल सेटल आहेस, हॅंन्डसम आहेस, चांगली पर्सनॅलिटी आहे . महत्वाच म्हणजे तू अ‍ॅॅॅॅज अ पर्सन खुप चांगला आहेस.... आणि तुझ प्रेमं, ते तुझ्या डोळ्यात स्पष्ट दिसतंय. या आधी मी तुला एवढा सिरिअस केव्हाच पाहिला नाहिये सिद्ध्यु. ती मुलगी नक्की हो म्हणेल बघ." ती एका क्षणात सार काही बोलुन गेली.
" नक्की ?" मी मोबाईल वर मेसेज सेन्ट करत पुन्हा प्रश्न केला.
" हो रे ! का नाही...एका परफेक्ट लाईफ पार्टनर म्हणुन मुलींना अजुन काय हवं असत. चला निदान तुझ मिशन लव्ह इन क्युबेक तरी सक्सेसफुल होणार...ऑल द बेस्ट. "

दोन मिनिटात तिच्या मोबाइलवर मेसेज अलर्ट वाजला होता. तिच्या मॅडीने म्हणजेच मी पाठवलेला मेसेज तिला मीळाला होता.
' लेट्स फॉल इन लव्ह अगेन, बट इन रियल ...
तुझाच मॅडी / सिद्धान्त / सिद्ध्यु. '

एक क्षणभर ती शांत झाली. आणि माझ्याकडे एकटक बघत राहिली.
" कान्ट बिलीव्ह सिद्ध्यु ! म्हणजे तू... तुच मॅडी आहेस तर ? माझा विश्वासच बसत नाहिये."
जाई विस्फारलेल्या डोळ्यांनी बघत होती. ती कन्फ्युज झाली होती.... काय बोलावते तिला सुचेना.
मी मोबाईल तिच्या समोर दाखवत म्हणालो, " हो मीच तो. मग तुझा होकार पक्का समजु ना ? "
" नाही... मला थोडा वेळ पाहीजे, मी काहिही ठरवलेल नाहिये. आणि तू चिटीन्ग केलीस ? "
" चिटीन्ग तू पण केलीस ना . तू पण फेक आयडी, मी पण फेक . आता रियल बनायला काही हरकत नाही." मी मात्र मिश्कीलपणे हसत तिला विचारल. ती अजुनही शॉक मध्येच होती.
" नाही सिद्ध्यु . मला थोडा वेळ पाहीजे. असा अचानक कोणताही निर्णय नाही घेऊ शकत मी. "
" कशासाठी वेळ ? फक्त विचार करायला ? यामध्ये विचार करण्यासारख खरच काही आहे का जाई ? तुच म्हणालीस ना मला, ' तू वेल सेटल आहेस , हॅंन्डसम आहेस , चांगली पर्सनॅलिटी आहे . महत्चाच म्हणजे तू अ‍ॅॅॅॅज अ पर्सन खुप चांगला आहेस.... आणि तुझ प्रेमं, ते तुझ्या डोळ्यात स्पष्ट दिसतंय. या आधी मी तुला एवढा सिरिअस केव्हाच पाहिला नाहिये. ती मुलगी नक्की हो म्हणेल बघ.' मग आता काय झालं ?
दातओढ खात जाईने तो फुलगुच्छ सरळ माझ्या अंगावर फेकुन मारला. " तू .... तू ना... एक नंबर चालू आहेस. माझ्याच शब्दांत मला पकडतोस."
" बरं, मग मी होकार समजु का ? तसही इथे तुला भेटायला मॅडी आता केव्हाच येणार नाही . आणि तो किवी तर तुझ्यासाठी ऑप्शनल होता. त्या डेटिंग अ‍ॅपवर परत कोणी फेक आयडी भेटण्याच्या आधी, आपण आपली रियल रिलेशनशीप कन्फर्म करुयात. काय ? मिशन लव्ह इन क्युबेक इज सक्सेसफुल. " मी भिवया उडवत तिला प्रश्न केला. ती बाकी मस्त लाले-लाल गाल फुगवुन, नजर चोरुन कधी माझ्याकडे, कधी उगाचच इकडे-तिकडे बघत होती.
" नाही. तुझा फोन दे इकडे .... पासवर्ड काढुन ! " एवढा वेळ शांत राहिलेल्या मॅमनी शेवटी ऑर्डर सोडली.
मी आज्ञाधारक मुलासारखा मोबाईल तिच्याकडे दिला.

टिक...टिक...टिक... सगळे डेटिंग अ‍ॅप क्षणात डिलीट केले होते तिने. तिरपा कटाक्ष टाकुन तिने मोबाईल माझ्याकडे सरकवला.
" सिद्ध्यु, तू परत ते अ‍ॅप डाउनलोड केलेसना तर बघचं." तिच्याकडून परत एक चेतावनी आली होती.
" हो , मी नाही करत डाउनलोड . आणि तुमच काय  मॅम ? आधी मॅडी, मग किवी आणि आता तू काय सिताफळ वगैरे शोधत बसु नको तिथे म्हणजे झाल." मी उगाचच तिला चिडवण्याच्या स्वरात म्हणालो.
" मला....मला नाही बोलायच तुझ्याशी. जा !" जाई थोडी रागवली होती.
" ऐक ना ! एक सजेशन पाहीजे होत.... त्या मुलीला प्रपोज करायच होत, पण ती माझ्याशी बोलत नाही....मग मेसेज करु का ? त्या डेटिंग अ‍ॅपवर. "
" नाही. ती मुलीने डेटिंग अ‍ॅप डीलीट केल आहे." हाताने मोबाईल नाचवत, जाई गालातल्या-गालात हसली.

मी सरळ उभा राहीलो. छोट्याशा लालसर डबीतील एक छोटीशी हिर्‍याची अंगठी जाईसमोर धरत, एक हलकीशी स्माईल दिली. " जाई, अगदी कॉलेज पासुन तू मला आवडतेस, माझ प्रेम आहे तुझ्यावर. will you marry me ? "
तिने क्षणाचाही विलंब न करता हात पुढे करत, नजरेनेच होकार दिला.

बाहेर मस्त भुरभुरणारा बर्फ, रस्त्याच्या दुतर्फा पसरलेली परपल अलीयुम्स ची जांभळी-गुलाबीसर फुले,
पांढ-याशुभ्र घरांच्या खिडकीतून डोकावणारे लव्हेंडर फुलांचे बॉक्सेस, सगळ्यांवर ऋतुराजाने शिंपडलेले शुभ्र हिमबिंदू. आणि यावर चार चांद लावलेली ती घराघरांवर आणि चोहीकडे सोडलेली सोनेरी-चंदेरी लाईटींग..... दृष्ट लागावी असे ते क्युबेकचे सौंदर्य.
कोणी Pouding Chômeur , तर कोणी Grands-Peres a L’erable याचा आस्वाद घेत होते.
घराबाहेर रस्त्यावर येऊन लोक एकमेकांना शुभेच्छा देत होते.
' happy new year ! happy new year ! ' 

समाप्त                      

तुम्हाला सगळ्यांना  happy new year !
या कथेला दिलेल्या प्रतिसादाबद्दल सगळ्यांचे मनापासुन आभार.